Wouter Muller (75) is op tweede kerstdag in zijn woonplaats plotseling overleden. De Enschedese zanger en liedjesschrijver Wouter Muller gaf in zijn liedjes de tweede generatie Indische Nederlanders een stem. Hij doorbrak de zwijgcultuur.

Muller was de oudste zoon van een KNIL-soldaat. Zijn Indische roots liggen op (West)Java. Om te beginnen in Bandoeng, waar hij in 1947 is geboren. Behalve in Bandoeng hebben zijn ouders met hem ook nog gewoond in Semarang, Batavia (Jakarta) en Meester Cornelis (Jatinegara), voordat ze zoals vele anderen gedwongen waren om Indië te verlaten en naar Nederland te gaan begin jaren ’50. Over de ontberingen werd amper gesproken door al deze vluchtelingen.

Muller heeft in meerdere bands gespeeld en was onder andere oprichter van de groep ‘Quasimodo’, die tot 1999 de begeleidingsband was van Willem Wilmink.

Ernst Jansz, meest bekend van de band Doe Maar heeft vaak samengespeeld met Wouter Muller. Hij zei over de Enschedeër: “Wouter Muller kan in zijn eentje verantwoordelijk gehouden worden voor een nieuwe muziekstroming: de Neder-Indopop. Openhartig en liefdevol verwoordt hij het gevoel van velen die in Indië hun wortels hebben… Daarbij betoont hij zich een warm voorstander van de multiculturele samenleving. In dat opzicht acht ik zijn werk in een tijd als deze van buitengewoon belang”.

Wouter Muller was altijd heel sociaal geëngageerd. Hij had z'n hart op de goede plek. Hij heeft zich altijd ingezet om mensen te verbinden.

In 2014 zei Wouter Muller het volgende;
"In Amerika noemden ze mij ‘de Indische Bob Dylan’, in Nederland ‘de Indische Boudewijn de Groot’, maar zelf voel ik me vooral Wouter Muller, een singer-songwriter met een passie voor tekst en muziek vanuit mijn hart. Een Indisch hart".

Wij wensen zijn vrouw en kinderen heel veel sterkte en kracht toe.

In 2010 schreef Wouter Muller onderstaande lied over Bedumer Max Angenent, nadat Wouter samen met Max en zijn vrouw Maudy in oktober 2009 naar Indonesië is geweest.

Wouter Muller - Max

Van de CD "Verleden Land"

hij woont al jaren in dit land, maar kwam als jongen uit de Oost
en hoewel hij hier wou horen gaf dit land hem nimmer troost
en hij heeft het geprobeerd, maar kreeg zijn hart toch niet verpand
aan Nederland

hij kan niet wennen aan dit land, het is te koud, het is te kil
er is altijd wat aan de hand en er gebeurt niet wat hij wil
hij kan niet wennen aan dit land, het is te koud, het is te kil
hij houdt zich stil

Max, zoals jij waren er velen
Max, die wilden net als jij, in dit land de verhalen delen
van hun moederland, dat ineens verdween
stille Max, jij bent niet alleen

maar in het vliegtuig op de terugreis naar de tropen
opende hij voor mij zijn hart en mond
en een rijkdom aan verhalen spoot naar boven
met elke stap op zijn geboortegrond
ik zag hem smullen van de bubur * en kelapa muda *
en van de nasi in de vroege morgenstond
ik zag hem sluipen als een katjoeng * door de sawah's
hoe hij weer één werd met zijn geboortegrond

hij kan niet wennen aan dit land, het is te koud, het is te kil
er is altijd wat aan de hand en er gebeurt niet wat hij wil
hij kan niet wennen aan dit land, het is te koud, het is te kil
hij houdt zich stil

Max, zoals jij zijn er weer velen
Max, die willen net als jij, hier hun nieuwe toekomst delen
als dit land weer open staat voor iedereen
Max, jij staat niet alleen
Max, jij staat niet alleen
Max, jij staat niet alleen

tekst/muziek: Wouter Muller

Website: www.woutermuller.com - Wouter Muller - Mijn Indische roots