Tandarts Conradie: aartsoptimist en Bourgondiër

Charl Conradie geïnterviewd door Saffira Rijkee

Vandaag heb ik een gesprek met tandarts Charl Conradie, naar men zegt de meest vriendelijke – en aan zijn wachtlijst te zien meest populaire – tandarts van Bedum, waar hij zijn praktijk houdt in de oude muziekschool. De vrolijke, uit Zuid-Afrika afkomstige arts geeft open en uitgebreid antwoord op mijn vragen.

Charl Conradie

Charl werd in 1974 geboren in Bloemfontein, Zuid-Afrika. De 34-jarige tandarts leerde toen hij na zijn studie een jaar in Engeland werkte, zijn vrouw kennen. “Een Hollandse. Zij heeft muziek gestudeerd en geeft vioolles. Heel grappig, ze heeft indertijd haar cv nog ingeleverd bij deze muziekschool.”

Vrijwilliger
Charl woont in Schildwolde, maar werkt nu vier jaar in Bedum. Als vrijwilliger is hij actief bij de Rotary, tot nu toe voor twee vrij grote projecten. “Eén project voor Lesotho, een klein, onafhankelijk landje in Zuid-Afrika. Voor de kinderen daar hebben we 2500 schoenen bijeengesprokkeld. Dit kregen we voor elkaar door een benefietavond te organiseren met Rooie Rinus en de Pedaalemmer, hele leuke mensen. Het tweede project was voor een ziekenhuis in Georgië. Door middel van wijnverkoop hebben we geld ingezameld voor anesthesieapparatuur.”

Over zijn politieke voorkeur moet Charl even nadenken. “Dat is een goeie. Ik ben liberaal maar ook behoudend. De verantwoordelijkheid van de individu is bepalend; alleen dan kun je vrijheid beleven. Mensen zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig. Iedereen moet recht hebben op vrijheid, gelijke kansen en zelfontplooiing.”
De tandarts zijn grote hobby is muziek. “Muziek is een groot deel van mijn leven. Ik ben een vervent luisteraar van bijna alle soorten, maar vooral van klassieke muziek, met name uit de laat-Romantiek en Bach. Oh ja, en ik verzamel 78-toeren platen. Van alles. Ik speel piano en accordeon. Twee hele leuke hobby’s!”

Grondig en eerlijk
“Mijn karakter? Hmmm… moeilijk te zeggen zulke dingen… Ik ben terughoudend, introvert en meelevend. Margreet Rosenboom, Charls assistente, vult aan: “Hij is heel invoelend, ook voor patiënten. In de behandelkamer is hij niet zo introvert. Hij is heel zorgzaam, open en nieuwsgierig. Hij heeft veel hobby’s, mag graag nieuwe dingen ontdekken. Hij is een aartsoptimist en een Bourgondiër.
Charl: “Oh ja, dat is het belangrijkste, Bourgondiër, dat mag wel bovenaan, haha”!
Een slechte eigenschap van Charl is geen nee kunnen zeggen, zo zegt hij zelf. Margreet: “Of het nou tegen mensen of lekker eten is!”
Charl: “En ik stel dingen vaak uit”.
Margreet: “Vind ik niet!”
Charl: “Dingen als een spiegel ophangen…”
Margreet: “Ja, maar andere dingen juist niet”.
Charl: “En ik kan slecht in de belangstelling staan. Dit interview is een hele grote uitzondering”.
Tegen Margreet: “Ik ben toch niet humeurig of zo hè?”
Margreet: “Nee, hij is heel voorkomend en beleefd”.
Charl: “Ik denk er nog even over na…”
Margreet: “Zie, hij is zo grondig en eerlijk!”
Charl: “Anders zit ik zo mijn eigen ego op te blazen”.

Huilen door muziek
Charl kan erg lachen om Henk en Toos: “Echt steengoed. En vaak om mensen, we lachen hier heel veel met elkaar. Vooral met kinderen kan ik erg lachen. Ze zijn zo eerlijk.
Ik kan wel huilen om onrechtvaardigheid en arrogantie. En om muziek soms, toch wel. Maar meer in de zin van ontroering, niet omdat het me tot afgrijzen drijft.
Ik heb bewondering voor mensen met doorzettingsvermogen. Voor mensen die consequent en standvastig zijn en idealen nastreven. Als mensen in hun eigen omgeving iets voor anderen doen heb ik daar veel bewondering voor. Oh ja, en voor mensen die goed Gronings kunnen praten, zoals die Jaap Nienhuis.”

Beginnende schaatser
Waar is Charl trots op? “Eigenlijk best wel op mijn vrouw moet ik zeggen. En ik ben trots op het feit dat ik een patiëntenbestand heb, waar ik met plezier mag werken en waarmee het naar mijn mening goed klikt. Ik vind het prettig dat het contact met mijn voorganger, tandarts Dijkstra, heel goed is. Ik zie hem regelmatig, hij komt hier bijna wekelijks op de koffie.”
De vakantiebestemmingen van de familie Conradie zijn wisselend. “Buiten Europa gaan we toch vaak naar Zuid-Afrika. En ook naar Midden- en Zuid-Amerika. Finland vind ik schitterend vanwege de ruimte, rust en sfeer.
Sport? Oh… verder dan recreatief fietsen en wandelen kom ik eigenlijk niet. Wat ik heel leuk vind is schaatsen. Maar ik ga zo langzaam dat drie- en vierjarige kinderen me voorbij gaan. Drie jaar geleden ging ik naar Kardinge. Ik dacht voor een beginnerscursus, met zo’n stoeltje. Maar ik zag kinderen schaatsen, ik dacht: ‘Hallo! Dat zijn geen beginners’!”

Direct en eerlijk
Typisch Nederland vindt Charl dat de mensen over het algemeen heel eerlijk zijn. “Dat maakt de maatschappij soms hard, maar daardoor wel open. Hoe mensen met elkaar omgaan, dat vind ik ook typisch. Direct, maar daardoor weet je wel wat je aan een ander hebt. En de poldermodellen van eindeloos door discussiëren en eindeloze commissies. We hebben hier zelfs commissies voor commissies.
Typisch Gronings vind ik dat de mensen zo mogelijk nóg directer, bijna rechttoe rechtaan zijn. Dat vind ik heel prettig. Ja is ja, nee is nee. Je weet goed waar je met de ander staat. Eerst was ik verbaasd, omdat me van tevoren gezegd werd dat Groningers heel stug zijn. Ik heb dat nooit ervaren. In Engeland zeggen mensen: ‘Kom eens langs!’, maar dan zijn ze gewoon aardig. In Nederland verwachten ze dan écht dat je langs komt. Dat is wel leuk.”

Cultuur
Charl kijkt niet vaak televisie. “Ik kijk wel naar Discovery Channel en naar National Geographic Channel en heel graag naar Air Crash Investigation. En Wegmisbruikers vind ik leuk. En Friends en Seinfield, maar dat is sporadisch, ik volg niets echt.”
Op het moment van dit gesprek is de tandarts net begonnen met een boek van J. M. Coetzee. “Daar heb ik al veel van gelezen. Verder lees ik graag over geschiedenis en biografieën.”
Van kunst is hij naar eigen zeggen geen kenner. Wel heeft hij een voorkeur voor het expressionisme. Charl leest de Volkskrant en het Dagblad van het Noorden.
“Op Bedumer.nl werd ik geattendeerd door mijn broer vanuit Zuid-Afrika, hij zag de site het eerst. Hij zei dat het een hele leuke, overzichtelijke site is. En hij is IT’er, dus als hij het zegt…”

Verheugen op een wortelkanaalbehandeling
“Ik kan me verheugen op lekker eten, een goed glas wijn. Op een gezellige avond met vrienden. Op een dagje of een vakantie op het platteland, maakt niet uit waar, Nederland, Frankrijk, Finland. En een wortelkanaalbehandeling. Daar kan ik me ook op verheugen eerlijk gezegd.”

Auto ongeluk
De vrolijke tandarts is bang om anderen teleur te stellen. Het hoogtepunt van zijn leven vindt hij de eerste ontmoeting met zijn vrouw en alles wat daaruit voort is gevloeid. Ook het feit dat hij een leuke praktijk voor elkaar heeft, met leuke patiënten. “Dat is het leukste, de mensen.”
Charls dieptepunt kwam in 1993, toe hij – nog in Zuid-Afrika – een zwaar auto ongeluk kreeg. “Ik lag één maand in het ziekenhuis en zat elf maanden thuis, waarvan ik negen op krukken liep. Maar eigenlijk was dit ook het begin van een hoogtepunt, want in die periode heb ik besloten tandheelkunde te gaan studeren.

De wereld
Charl vindt het jammer dat de gulden weg is en dat “de automobilist zo zwaar belast wordt”. Hij heeft moeite met mensen die een gebrek aan fatsoen hebben.
De tandarts vindt dat de wereld steeds kleiner wordt. “En dat ze een maatschappelijke ontwikkeling doormaakt, welke uiteindelijk zal leiden tot een betere wereld. De geloofskwesties van dit moment zijn geen nieuwe kwesties. En door de globalisering van de wereld zullen ze minder snel leiden tot allesoverheersende conflicten.”
Charl vindt dat Europa te snel uitbreidt. “En ik vind het jammer dat er zoveel multinationals zijn gekomen, want je ziet toch dat wereldsteden op elkaar gaan lijken, ze verliezen hun eigen gezicht.
Nederland vindt hij erg goed georganiseerd, soms bijna te. “Voor weinig ruimte is veel begrip nodig, dat klopt wel hier. Ik mag hier graag wonen. Groningen vind ik ontzettend mooi. Het weidse, het opene, dat vind je nergens anders. En leuk aan Groningen vind ik de kleine, zelfstandige winkeltjes in de stad. Absoluut hoogtepunt daarvan vind ik Bonbon Atelier Luca, aan de Oude Kijk in ’t Jatstraat. Samen met Maastricht en Amsterdam vind ik Groningen de leukste stad van Nederland, absoluut. Bedum is over het algemeen heel netjes, correct. Ik heb hier nooit problemen gehad. De mensen van hier zijn fatsoenlijk naar mijn ervaring.”

Zou Charl weer terug willen naar Zuid-Afrika? “Nee. Het land mis ik niet. Ieder land heeft zijn charme. Ik kijk naar voren, niet naar achteren. Ik mis alleen mijn familie en vrienden. Die zie ik nog ongeveer één keer per jaar. Het is in Nederland heel anders, je hebt hier veel meer met bureaucratie te maken. En sociale contacten verlopen over het algemeen langzamer hier in Nederland. En er is ook minder ruimte. Maar meer begrip, haha!”